26 Mart 2011 Cumartesi



Sabırsız bir arabanın korna sesiyle uyandı. Ağlamaktan şişmiş gözlerini açmakta zorlandı. Başı ağrıyordu. Yavaşça soluna döndü. Yatağın o kısmının hiç bozulmadığını görünce Dante'nin dün akşam gittiğini anımsadı. Tekrar gözlerini kapattı. Neler olduğunu düşündü. Olanlar gözünün önüne parça parça geliyordu. Kavga etmişlerdi. Aileen bağırmıştı ve mutfakta eline ne geçerse yere atmıştı. 'Neden yaptım?' diye fısıldadı kendi kendine. Ve onu da hatırladı. Dante O'nu artık sevmediğini söylemişti. Aileen önce şaka olduğunu sanmıştı. Gözlerine baktı. Dante gülmüyordu. Hayır dedi. 'Hayır, yalan söylüyorsun!' diye bağırdı. Ağlıyordu. Hem ağlıyor, hem bağırıyor hem de eline ne geçerse yere fırlatıyordu.. Dante susuyordu. Sadece susuyordu. Aileen kolundan tutup kapıya doğru sürükledi. 'Git.' dedi. Git derken 'gitmeyecek, biliyorum.' diye düşündü. Ama düşündüğü gibi olmamıştı. Dante arkasına dahi bakmadan gitmişti. Aileen olduğu yere oturdu. Halbuki herşey ne kadar güzeldi. Aileen güzel yemekler yapar ve Dante eve geldiğinde onları büyük bir iştahla yerdi. Sonra sarılıp film izlerlerdi. Telefon çaldı. Aileen tekrar gözlerini açtı. Tekrar soluna baktı. Güçlükle kalktı, fakat telefona gidene kadar telefon susmuştu. Mutfağa doğru terliklerini sürüyerek yürüdü. Kapıya geldiğinde durdu ve içi acıyarak baktı. Mutfak savaş alanına dönmüştü. Girmekten vazgeçti ve banyoya gitti. Aynaya baktığında bu kez kendi haline acıdı. Ağlamaktan gözleri çizgi haline gelmişti ve saçları dağılmıştı. Rimelleri de akmıştı üstelik. Klozetin kapağını kapatarak oturdu ve kendini izlemeye devam ederek düşündü. Bu hale Dante yüzünden mi gelmişti? Dante onu böyle görseydi üzülür müydü? Üzülmezdi. Çünkü Dante artık onu sevmiyordu. Peki O beni sikine bile takmıyorken ben neden bu hale geliyorum? diye bağırdı aynadaki yansımasına. Kalktı, yüzündeki rimelleri sildi. Saçlarına elleriyle şekil verdi. Aynanın yanında duran dolaptan parlatıcısını aldı ve sürdü. Hafifçe gülümsedi. Tam arkasını dönerken kolu bi şişeye çarptı. Yere düştü, kırıldı ve bir koku yayıldı. Dante'nin parfümü... Sonra diğer şişelere baktı. Öfkeyle birini aldı ve aynaya fırlattı. Tekrar klozetin üzerine oturdu. Kırılan aynadan kendine baktı. Rimeli tekrar akmıştı. 'Piç kurusu.' dedi sessizce. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder